Humarap ka Duwag

Hindi ako galet, at lalong hindi ako naghahamon ng away, kailan ma’y hindi pa ako napapa-away dahil labis ang pag iwas ko nito, pero pag ako ang naipit o na corner.huh! mapipilitan akong gamitin ang napag-aralan ko sa karate na itinuro sa akin ng lolo kong barbero. Hindi ito judo, wusu, shotokan at kung ano-ano pang klase ng karate, dahil ito ay kakaiba, ito ang tinatawag na “Sayonachi”. Sayo na chinelas ko..takbo na koooooooo.

Kung duwag man ako, ito ay may dahilan, umiiwas lamang ako sa gulo dahil maaring ikakapahamak ko, alam nyo naman dito sa maynila, naglipana ang mga halang ang kaluluwa, mga basagulero at mga adik, ang mga taong yan ay madalas tumitira ng patalikod, hindi marunong lumaban ng parehas, at laging nakakalamang ang gusto.

At kung duwag man ako, mas duwag ang mga taong umiihi sa pader, na animoy aso na basta-basta na lamang umiihi kung saan-saan, maging sa mga gilid ng bahay, sa poste ng meralco, basta kung saan gusto at maitago lang bahagya ang bototoy upang makaraos sa tawag ng kalikasan. Minsan masasabi kong kulang sa disiplina ang mga ganitong klase ng tao, dapat din nilang isipin ang kapakanan ng ibang tao lalo na yung may-ari ng pader o bahay na kanilang iniihian, dahil mangangamoy, papanghe ang paligid. 

Sa tuwing nakakakita ako ng lalaking umiihi sa pader sa aming lugar ay sinisigawan ko ng, Hoy! Duwag humarap ka…. Duwag nga ang kupal, ayaw humarap, sasabayan na lang ng kuripas pagkatapos umihi.. siguro supot siya, ayaw niyang mabisto na nakasimagot pa lang ang kanyang uten. Kahit na meron ng karatula na nakapaskel na bawal ang umihi, sige pa rin, walang silang pakialam. Minsan yung kapit bahay ko ipininta nya ng pagkalaki-laking letra na “Aso lang ang pwedeng umihi dito”. Aba! Akalain mo ba naman na meron pa ring malakas ng loob na umihi, at nag astang Aso nga, itinaas ang isang paa habang umiihi.. nanadya talaga ang tarantadong adik.

Ang pagkaka alam ko, ay meron ng city ordinance na ipinatutupad sa kalakhang maynila, at marami rin akong nakikita na palikuran na nilagay at proyekto ng MMDA sa mga lansangan, ngunit maging ang mga proyektong ito ay sinasalaula rin kung minsan ng taong bayan, hindi man lang iniisip na kahit papaano ay malaking tulong din ito sa mga mamamayan, lalo na yung mga taong puno na ang pantog at ihing-ihi na, at kapag walang palikuran sa malapit, napipilitan na lang na umihi sa mga sulok o sa mga pader.

Meron tayong batas, meron tayong alituntunin na dapat sundin, meron tayong sapat na pag-iisip upang unawain ang mga simleng bagay na sa atin ay nais ipabatid. Ngunit palaging may kulang. Ang tanging kulang ay disiplina na dapat magsisilmula sa ating sarili.